ورزش رزمی وینگ چون کونگ فو چیست؟
وینگ چون کونگ فو از هنرهای رزمی بسیار کاربردی، زیبا و قدرتمند است که تکنیکها و طرز تفکر آن به نیروهای امنیتی در سراسر جهان آموزش داده میشود. وینگ چون یک سیستم رزمی کاملا کاربردی برای مبارزه خیابانی و دفاع شخصی است.
این هنر رزمی صرفا از شما یک مبارز بیرحم نمیسازد، بلکه به شما یاد میدهد نیروها و قدرت خود را در اختیار گرفته و در زمان درست از آن استفاده کنید.
با سیستم وینگ چون کونگ فو آشنا شوید
سیستم وینگ چون کونگ فو که به عنوان یونگ چون نیز شناخته میشود از رشتههای رزمی کشور چین بوده و سرچشمه آن معبد شائولین است. این هنر رزمی با هدف ایجاد حملات و دفاعهای ساده، سریع و کاربردی در زاویههای خاص، بر اساس آناتومی بدن انسان، قوانین ریاضی و اشکال هندسی، خط مستقیم و عدد طلایی طراحی و ایجاد شده است.
هنر رزمی وینگ چون بر دفاع و حمله همزمان، استفاده از انرژی و ضربات انفجاری همراه با نرمی و قدرت تاکید دارد.
در وینگ چون علاوه بر این که زمانبندی مناسب در حمله و دفاع با استفاده از بینایی و چشمها مهم است، حس لامسه و تشخیص نیروی حریف و انجام عکسالعمل به موقع و صحیح، نقش بسیار مهم و حیاتی دارد.
انواع حملات توسط دست و پا و همچنین دفاعهای بسیار قدرتمند و کاربردی در وینگ چون مورد استفاده قرار میگیرد.
معنای وینگ چون چیست؟
وینگ چون که به انگلیسی wing chun یا wing tsun نوشته میشود به معنای «بهار جاویدان» یا «مناجات بهاری» است. وینگ چون در واقع نام دختری بود که به عنوان اولین نفر، این هنر رزمی را از خانم انگ مویی (خالق سبک وینگ چون) فرا گرفت.
تاریخچه وینگ چون کونگفو
وینگ چون کونگفو توسط خانمی به نام اِنگ مویی خلق شده است. اِنگ مویی (انجی مویی) یکی از پنج استاد افسانهای در چین بوده است که پس از تخریب معبد شائولین بهدست دولتمردان در دوران حکمفرمایی دودمان چینگ، از آن جان سالم بهدر بردند.
بر پایه یکی از افسانههای محلی، او دختر یکی از فرماندهان نظامی در دودمان مینگ بوده است. گفته میشود این بانوی افسانهای، استادِ رشتههای گوناگونی از شائولین کونگفو، «وودانگ کوآن»، «یوئجیآکوان» بودهاست.
حمله به معبد توسط دولت چین و کشته شدن بسیاری شاگردان و استادان و همچنین نابودی معبد باعث شد که هر کدام از استادان باقیمانده در گوشههایی از چین بهطور مخفیانه زندگی کنند.
در این میان اِنگ مویی (انجی مویی) روش کونگفوی خود را به دختری به نام وینگ چون آموزش داد. بعدها این هنر رزمی به نام سبک وینگ چون به شهرت رسید.
ایپ من اولین فردی بود که به صورت عمومی این هنر رزمی را در هنگ کنگ آموزش داد.
اصول پایه و مبانی وینگ چون کونگفو
هنر رزمی وینگ چون دارای اصول و مبانی بسیار عمیق با جزئیات فراوان است. موارد زیر تنها گوشهای از نوع تفکر آن را بیان میکند. این موارد عباتند از:
- تئوری خط مرکزی
- خط مستقیم
- تئوری مثلث
- زاویههای 45 و 90 درجه
- حس لامسه و واکنش خود به خودی
- استفاده از نیروی حریف بر علیه خودش
- ذخیره انرژی و استفاده به موقع
- فواصل مبارزاتی در وینگ چون
تئوری خط مرکزی
خطی صاف را در نظر بگیرید که از بالای سر تا پایین بدن امتداد داشته و بدن شما را به دو بخش تقسیم میکند. حیاتیترین ارگانهای بدن و چاکراهای اصلی بدن در این خط مرکزی قرار دارد.
لازم است که از این خط مرکزی به خوبی مراقبت شود. حملات و دفاعهای وینگ چون بر این اساس انجام میشود. در یونگ چون خطوط دیگری نیز وجود دارد.
خط مستقیم
نزدیکترین فاصله بین دو جسم، خط مستقیم است. برای مثال اگر حریف ضربه هوک باز (مانند دعواهای خیابانی) بزند و شما ضربه مشت را به صورت مستقیم بزنید، ضربه شما سریعتر به حریف اصابت میکند.
تئوری مثلث
تئوری مثلث از اصول مهم در وینگ چون است که در حملات، دفاعها، پیشروی و … استفاده میشود. سادهترین مثال برای درک این موضوع کشتیهای یخ شکن است که با قدرت به جلو حرکت کرده و راه خود را باز میکنند.
زاویههای 45 و 90 درجه
فرض کنید جسمی بزرگ (مثلا لاستیک تریلی) به سمت شما در حال حرکت است. اگر به صورت مستقیم به این جسم ضربه بزنید، شما به عقب پرتاب میشوید و جسم بزرگتر و قویتر پیروز میشود.
اما اگر از زاویه 45 یا 90 درجه به این جسم ضربه بزنید، نیروی این جسم بسیار کمتر شده و ضربه شما تاثیرگذاری بسیار بیشتری دارد.
حس لامسه و واکنش خود به خودی
حتما برای شما این اتفاق افتاده است که وقتی در عصبانیت شدید فریاد زدهاید، در آن لحظه وسعت دید شما کاهش پیدا کرده و صرفا به نقطهای خاص محدود شده است.
در درگیری واقعی به خاطر فشار مبارزه، خشم شدید و استرس و اضطراب، وسعت و قدرتِ بینایی کاهش پیدا میکند. در این شرایط حس لامسه بسیار سریعتر و بهتر عمل کرده و میتوانید عکسالعمل مناسب را انجام دهید.
استفاده از نیروی حریف بر علیه خودش
هنر رزمی وینگ چون طوری طراحی شده است که هر شخصی (مرد یا زن)، با هر فیزیک بدنی و در هر سنی بتواند آن را به خوبی یاد گرفته و اجرا کند. وینگ چون به شما یاد میدهد که اگر با حریف قدرتمندتر از خودتان روبرو شدید، از نیروهای او بر علیه خودش استفاده کنید.
سیستم وینگ چون مانند آب، قدرتمند و با لطافت است و جریان دارد.
ذخیره انرژی و استفاده به موقع
استفاده بیش از حد از انرژی در مبارزه، سفت کردن عضلات و استفاده 100 درصد قدرتی از آن، به سرعت شما را خسته میکند و اجازه نمیدهد در زمان مناسب، تصمیم درست را بگیرید. وینگ چون به شما یاد میدهد تا به صورت کاملا به صرفه از انرژیهای خود استفاده کنید.
حفظ آرامش، منحرف کردن نیروی حریف، قرار گرفتن در زاویه 45 درجه نسبت به حریف، انجام حرکات ساده، کاربردی و واقعگرایانه این اجازه را به شما میدهد تا انرژی خود را بیدلیل هدر ندهید.
فواصل مبارزاتی در وینگ چون
فضای دایرهای شکلی را دور خود در نظر بگیرید. این فضا حاشیه امن شما با حریف است. در وینگ چون فواصل مبارزاتی مختلفی وجود دارد که پس از ورود حریف به حاشیه امن شما آغاز شده و هر چه حریف به شما نزدیکتر میشود، از سلاحها و تاکتیکهای متفاوتتری استفاده میکنیم.
ضربات لگد، مشت مستقیم، آرنج، زانو و درگیری در خاک از جمله فاصلههای مبارزاتی در وینگ چون است.
نقاط ضعف وینگ چون چیست؟
هر نوع هنر رزمی میتواند نقاط ضعف و قوت خودش را داشته باشد، و نمیتوان با اطمینان گفت که کاملترین رشته رزمی کدام است. موضوع بسیار مهم در هنر رزمی، شخص استفاده کننده و درک و آگاهی عمیق او از تکنیکها است.
مقاله نقاط ضعف وینگ چون را مطالعه کنید تا اطلاعات جدید به دست آورید.
در وینگ چون چه چیزهایی یاد میگیریم؟
در وینگ چون کونگفو یاد میگیرید که به صورت سیستمی فکر کنید. منظور از تفکر سیستمی این است که تمام آموزشها شامل انواع حملات، دفاعها و سایر موارد باید مانند چرخدندههای ساعت با یکدیگر هماهنگ بوده و به درستی کار کند تا سیستم به صورت کاربردی و صحیح کار خود را انجام دهد.
برخی از مواردی که در رشته رزمی وینگ چون کونگ فو یاد میگیرید، شامل موارد زیر است:
- فرمهای پایه شامل سیو نیم تائو، چام کیو و بیوجی
- حملات دست و پا
- دفاعهای دست و پا
- لاتسائو برای بهبود انجام تکنیکها، عکسالعملها و تقویت مبارزه با حریف واقعی
- دانچی، پونسائو و چیسائو برای تقویت حس لامسه، انتقال و درک جریان انرژی در دستها
- چیگِرگ (مانند چیسائو، ولی برای پا)
- اصول مبارزه یک به چند نفر
- دفاع شخصی پیشرفته
- آدمک چوبی (موک یان جونگ)
- کار با سلاح
- اسکریما
- چوب بلند (لوک دیم بون کوآن فا)
- شمشیر پروانهای (بارت چام دائو)
مدت زمان یادگیری کونگفو سبک وینگ چون
سیستم رزمی وینگ چون به نوعی طراحی شده است تا در زمانی کوتاه بتوانید به مهارت مبارزه دست پیدا کنید. مدت زمان یادگیری میتواند 6 ماه تا 2 سال باشد تا به سطح مناسبی برسید.
عوامل زیر در کوتاه شدن زمان یادگیری بسیار موثر است:
- چیدمان درست و نحوه آموزش وینگ چون توسط استاد
- میزان درک، آگاهی و نوع نگرش استاد نسبت به وینگ چون
- انتقال صحیح آموزشها توسط استاد و مخفی نگه نداشتن نکات آموزشی
- استعداد، اشتیاق و انگیزه هنرجو
- درک درست آموزشها توسط هنرجو
- تمرینات مداوم و روزانه توسط هنرجو
- تحقیق، مطالعه و بروزرسانی مداوم اطلاعات توسط هنرجو
هر چند داشتن استاد خوب بسیار مهم است، ولی مهمترین عامل در یادگیری وینگ چون، نوع نگرش و اقدامات عملی مناسب است که توسط هنرجو انجام میشود.
چگونه وینگ چون را یاد بگیریم؟
بهترین راهکار برای یادگیری وینگ چون ثبت نام در باشگاههای رزمی است. داشتن استادی که دلسوزانه شما را زیر نظر بگیرد و نکات صحیح را گوشزد کند باعث پیشرفت سریعتر شما میشود.
تمرین با افراد مختلف که از شما قویتر یا ضعیفتر هستند به شما کمک میکند تا درک بهتری از نیروهای حریف داشته باشید. مبارزه با افراد مختلف و به صورت فیزیکی تجربه شما را افزایش میدهد.
با این حال اگر شرایط شرکت در کلاسهای حضوری را ندارید میتوانید بسیاری از اصول و مبانی وینگ چون را با استفاده از کتابها و آموزشهای غیرحضوری دریافت کنید. تمرینات تکنفره و مداوم تکنیکها به شما کمک میکند تا مهارت رزمی خود را افزایش دهید.
تمرین و یادگیری وینگ چون در خانه
در سایت قدرتمندان، «دوره جامع آموزش سبک وینگ چون کونگفو» را از سطح مبتدی تا پیشرفته و به صورت غیرحضوری برگزار میکنیم.
این دوره مناسب افرادی است که میخواهند تازه وارد دنیای رزمی و وینگ چون شوند، یا در حال آموزش هستند و میخواهند اطلاعات خود را درباره این رشته رزمی بروزرسانی نمایند و گام به گام به سطوح بالاتری برسند.
پاسخ